عجب رسمی ه

امروز به چیز جالبی بر خوردم

یکی از نوشته های کوتاهم در سال های قبل دست به دست چرخید و خیلی اتفاقی به خودم رسید دوباره

کنجکاو شدم و در اینترنت سرچ کردم دیدم خیلی از صفحات و آدم ها اون رو باز نشر دادند و حتی اس ام اس و پیام هم تبدیل شده ...

خلاصه دنیای عجیبی هست ...

پ.ن

1: مهم نیست اون نوشته چی بود ، اما انگار حرف دل خیلی ها شده بود 

2: شاید خیلی با سلیقه ی من جور نباشه یا با همه آهنگاش حال نکنم ، اما اینو مطمئنم که از سرطان متنفرم و دلم میخواد بلند شه و دوباره بخونه ...

به گوشِت میرسه روزی که بعد از تو چی شد حالم | چه جوری گریه میگردم که از تو دست بردارم ...

 (برای مرتضی پاشایی)