بگو که دلم اشتباه نمی خواند

ببین که باز دچار خفقان می شوم

از دردی که دارم روزه دار سکوت می شوم

به هر حدیثی از کلام تو ، من ...

به اوج ، یا دچار فرود می شوم

از حال بدم نپرس ، که می دانی

مبتلای توأم و مست این شراب می شوم

کجای بنگرم در این مرداب رنگارنگ

که دنیای منی و غیر آن هیچ می شوم

نگذار خالی دستانم را از وجودت ، بانو

که بی تو ، طعمه ی گرگان روزگار می شوم

من و تو روح های گره خورده ایم در هم

این بزرگترین اعترافیست که فریادش می شوم

من و تو ما نمی شویم ، هرگز

من ، تمامم ذوب می شود آخر ، تو می شوم

بگذار هر چه می خواهند بگویند نامحرمان

محرم این دل تویی که زقید جهان رها می شوم