شبیه مجنون

اینجا لحظه ها بوی غم می دهد

در هوای بی تو غنچه هم جان می دهد

گرفته است دلم از زمین و ، زمان هم

تک تک ثانیه هایم بوی باران می دهد

غریبانه تن می سپارم به جادّه ها

می گویند سفر یاد تو را باز پس می دهد

مگر چه کرده بودم با تو عزیز دل

که سرنوشت این چنین داغ می دهد

چشمانت هنوز برای من گویاترین آینه هاست

ببین چگونه دلم سر به دیوار می دهد

زنده نگه می دارم تو را در سینه ام

شبیه مجنون ، همو که بوی لیلی می دهد

شاید

پر کن قدحی

از مرگ

شاید

که سرمستی اش

هشیارمان کند

... 

عذاب واقعی

+ می دونی چی تو زندگی به طور جدّی عذابت میده ؟

o چیزهایی که داشتی و با قدرناشناسی از دستشون دادی ، همونی که بهش میگن بی لیاقتی

پ.ن : اینجا به احترام دوستان باز است .