شراب

شراب عشقت هر چه کهنه تر ...

ناب تر ...

به کام تر ...

جایگزین

بعضی چیزها تو این دنیا یه دونه هست

بی بدیل هستن و تکرار نشدنی

مثل خورشید ، ماه

اصلا همین زمین ...

بعضی از این دردانه ها رو ممکنه نبینی یا همیشه نداشته باشی 

ولی جایی نمونه ای ازشون پیدا نخواهی کرد

مثل خدا 

مثل مهربونی ...

بیا ، اصلا چرا این همه راه دور

دردانه ای بی بدیل و تکرار نشدنی

 تو ...

یکی ...

یکی باید پیدا بشه

باید

که منو ترکم بده از غم

که این بغض در گلو مانده

از هم جدا بشه یک شب

یکی باید که پیدا شه

از این تنهایی آزاد شم

پناهم باشه و هرشب

برم گم شم تو آغوشش

یکی که هم نفس باشه

تو این روزهای برزخ وار

بشه مرهم برای دل

برای این دل زخم دار

یکی باید که پیدا شه

در این غربت های پی در پی

که همجنس شیشه و سنگ

حواست نیست و می بینی

بازی خورده دل و عقلت

یکی باید که پیدا شه

که عطر گل باهاش باشه

دلش آفتاب و دیده اش

 تماما نور باهاشه

یکی باید که پیدا شه

ولی کی غیر تو آخر؟

حوای این دل خسته

صدایم زخم همراش ه

یکی باید که پیدا شه

نامه

عجیب است 

ولی باور کن

هنوز هم نامه ها باید کوتاه باشد

بی حرف پیش

...

دوستت دارم

چه می دانی

تو از اهالی بارانی

من تو را با شبنم و گل شناختم

آنجا که سپیده ی صبح بود و صدای آب

دل بی قرار من پی لبخند ماه رفته بود که تو را دید و عاشق شد

یادت هست آن هم شاخه ی دوستی و محبت

آن همه ستاره باران لبخند ها و بوسه ها

آن همه اشک های با هم ، برای هم ...

حالا پس از آن همه هم سفره ای و همسفری

دست وحشی زمانه 

 مرا کنار همین سیاه نوشته های بی تاب نشانده

کنار همین کلمات باران خورده

 تا باز 

از تو و برای تو بنویسم

مثل همیشه ...

و باز هم حکایت دوری و این غم ماندگار 

نمی دانم ...

شاید تمام سهم من از زندگی همین باشد

چه می دانی ...

حتما این دوری خود خواسته ی جبری

 بیشتر به تن خسته ی من می آید ...

یعنی ...

عشق یعنی بمیری از فراغش

عشق یعنی بخوابی با خاطراتش

هر نفس آتش بشی با هر نبودش

شعله ور باشی همچو شمعی در وجودش

عشق یعنی من بدون تو نمی تونم بمونم

عشق یعنی در نبودت کم میآرم

عشق یعنی تو ، تو که در من هستی جاوید

عشق یعنی دلم تنگ نگات ، بی تو نومید

عشق یعنی خوشبختی تو

عشق یعنی هر نفس بوی موهاتو

عشق یعنی من نباشم سد راهت

عشق یعنی از من نبینی هیچ آسیب

عشق یعنی تو ، ای ماه هستی

عشق یعنی رها باشم منم در خاطراتت

عشق یعنی نگاه گرم و گیرا

عشق یعنی دلبریت ، لب دریا

عشق یعنی من در تمنای وصالت

عشق یعنی بگذری از دار و ندارت

عشق یعنی هوای تو خوب حالا

عشق یعنی دوری از من ای تو همراه

عشق یعنی بگذرم از تو بری تا خوب باشی

عشق یعنی بمانم بی تو در دام بلایا

عشق یعنی طعم لحظه های با تو

عشق یعنی در دلم شوریست بی تو

عشق یعنی شر من از تو محفوظ

عشق یعنی تو رها باشی ، رها باشی به هرجا

...

آخرین چاره

واسه حال من خسته

چی از دیوونگی بهتر

همه میگن که دیوونست

آره ، این آخرین چاره ست

همه آدمهای تو دنیا

شدن صف تا که بشکونن

نگاهی که مونده بود خیره

به چشمها و دل و دستت

توی یه شب بارونی

که برگ بود و بارون هم

برای زنده موندن یک گل

چشامو بستم و رفتم

یه دنیا بغض توی حرفام

یه دنیا اشک پای این راه

کجایی ای غزل بانو

که بی تو درد توی دردام

هوا سرد و گلو گیر

از وقتی پای این راهم

دارم یخ میزنم بی تو

دلم هوای تو رو کم داره

عزیز دلنشین من

تا ابد جای تو در سینه ست

ولی راحت بگم دیگه

توی راهم ، دارم میرم

توی راهی که تو نیستی

دلم تاریک و مبهوت

فقط دلم قرصه که دور از من

هوای میخونه باهاته

هنوز میخندی و زیبا

هنوز هم مست بوی تو

تموم باغ و میخونه وصحرا

آره عاشق شدن سخت

تو این دنیای خودخواهی

تو این دنیای ظلمانی

همون بهتر که دور از من

تو آروم تر باشی هرجا

منم اینجا ، بدون تو

چشام اشک و چشام خون

...

آرام جان

عزیزم آروم جونی

تو خود رنگین کمونی

مثل لبخند ستاره

تو دل شبها میشینی

میون تمام گلها

تو تموم آسمونها

عشق من تک تو عالم

گل من تک تو دنیا

عزیزم آروم جونی

تو خود رنگین کمونی

مثل لبخند ستاره

تو دل شبها میشینی

واسه لبخند نگاهش

میشه مرد و زنده تر شد

واسه دوست داشتنش هر روز

عاشق و دیوونه تر شد

عطر و بوی گلم هر روز

توی هر لحظه باهامه

مستم میکنه هر وقت

طعمش به لب میشینه

عزیزم آروم جونی

تو خود رنگین کمونی

مثل لبخند ستاره

تو دل شبها میشینی

عشق تو هر روز و هر روز

بیشتر از روزای قبل 

دل من در تاب و تب تو

هر روز هر شب بی قرار

عزیزم آروم جونی

تو خود رنگین کمونی

مثل لبخند ستاره

تو دل شبها میشینی